बाहुं सहस्स मभिनिम्मित सायुधन्त,
गिरिमेखलं उदित घोर-ससेन-मारं ।
दानादि धम्मविधिना जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवतु ते जयमंगलानि ।।१।।
मारातिरेक-मभियुज्झित-सब्बरंत्ती,
घोरम्पनाल वक मक्ख मथद्ध यक्ख ।
खान्ति सुदन्तविधिना जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवतु ते जयमंगलानि ।।२।।
नालागिरि गजवरं अतिमत्तभूतं,
दावग्गिचक्कमसनीव सुदारूणन्तं।
मेत्तम्बुसेक विधिना जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवुत ते जयमंगलानि ।।३।।
उक्खित्त खग्ग-मतिहत्थ सुदारूणन्त,
धावं तियोजनपथंगुलि-मालवन्तं ।
इधंदीभिसंखत मनो जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवतु तेजयमंगलानि ।।४।।
कत्वान कटठमुदरं इव गब्भिनीया,
चिञ्चाय दुट्ठवंचन जनकायमज्झे ।
सन्तेन सोमविधिना जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवतु तेजयमंगलानि ।।५।।
सच्चं विहाय मतिसच्चकवादकेतुं,
वादाभिरोपितमनं अतिअन्धभूतं ।
पञ्ञापदीपजलिलो जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवतु तेजयमंगलानि।।६।।
नन्दोवनन्द भुजगं विवुधं महिद्धि,
पुत्तेन थेरभुजगेन दमापयन्तो ।
इद्धुपधेसविधिना जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवुत ते जयमंगलानि ।७।
दुग्गाहदिठ्टिभुजगेन सुदठ्टहत्थं,
ब्रम्ह विसुद्धि जुतिमिद्धि बकाभिधानं ।
ञाणागदेन विधिना जितवा मुनिन्दो,
तं तेजसा भवतु ते जयमंगलानि ।।८।।
एतापि बुद्ध जयमंगल अठ्ट गाथा,
यो वाचको दिनदे सरते मतन्दी हित्वान नेकाविविधानि चुपद्दवानि,
मोक्खं सुंखं अधिगमेय्य नरो सपञ्ञो ।।९।।