इदंने ञातीनं होतु, सुखिता होन्तु ञातयो|
ञिवार म्हणजे उञमे उदकं वट्टयथा निन्न पवत्ति|
एकमेव इत्तो दिन्नं पेतानं उपकप्पति ||१||
यथा वारिवहा पूरा, परिपुरेन्ति सांगतं|
एकमेव इत्तो दिन्न पेतानं उपकप्पति ||२||
इच्छितं पत्थितं तुय्हं खिप्पमेव समिज्झतु |
सब्बे पुरेन्तु चित्तसंकप्प छन्दो पन्नरस्स यथा ||३||
आयुरारोग्य सम्पति, सग्गसम्पतिमेवच |
तंतोतंत निब्बाण सम्मति, इमाना ते समिज्झतु ||४||
अनिच्चा वत सङ्खारा उप्पादवय – धम्मिनो
उप्पज्जि निरुज्झन्ति तेसं वुपसमोसुखो|
भिक्खं संपरिक्खारं भिक्खुस्स भिक्ख्रुसंघस्स देमं ||५||
मराठी अर्थ
पत्तीदान हे नातेवाईकांसाठी असू दे, ते सुखी होवोत, नातेवाईकांना शांती लाभो.
सापेक्ष म्हणजे वटवृक्षाच्या मुळांमध्ये पाण्यासारखे. जशी नदी पूर्ण भरून समुद्रात जाते,
त्याचप्रमाणे एका नातेवाईकाला दिलेली भेट सर्वांपर्यंत पोहोचू दे.
मृतांना त्यांच्या मनोकामना लवकर पूर्ण होवोत,
आणि त्यांची सर्व मने ल्युटच्या नोट्सप्रमाणे सुसंगत असतात.
दीर्घायुष्य, आरोग्य, संपत्ती आणि स्वर्गीय भाग्य,
सर्वांसाठी निर्वाण – हे तुम्हाला त्वरीत कळू शकेल.
शाश्वत खरच सर्व अटीतटीक गोष्टी आहेत,
ते उठतात आणि निघून जातात; त्यांची शांतता म्हणजे शांतता.
संघासाठी, संघ समुदायासाठी, मी ही भेट अर्पण करतो.